Καλό ταξίδι Βαγγέλη..

Βαγγέλη δε σε γνώρισα ποτέ απο κοντά, αν και μας χωρίζουν μόνο 3 χρόνια. μπορεί να σε πέτυχα σε κάποια απο τις λιγοστές πορείες που κατάφερα να κατέβω, μπορεί να σμίξαμε σε καμια αλυσίδα περιφρούρησης. είμαι μακριά βλέπεις κ είναι κ η αθήνα μεγάλη. Σε είδα πρώτη φορά το Φλεβάρη του ’11 στις φωτογραφίες απο τη “σύλληψή” σου.  Ένα ακόμα περιστατικό καταστολής, ένα ακόμα περιστατικό αστυνομικής βίας, μια ακόμη αναίτια σύλληψη διαδηλωτή. Για τη “σύλληψή” είχε μιλήσει κ η γυναίκα σου, περιγράφοντας τα προφανή. Δε θυμάμαι πώς αντέδρασα, θα έσφιξα τη γροθιά μου και θα πήγα παρακάτω στις ειδήσεις της ημέρας.Το πρόσωπο του τέρατος μας είναι πια τόσο οικείο.

Σήμερα διάβασα πως δεν είσαι πια ανάμεσά μας, πως έπεσες απ’ το μπαλκόνι του σπιτιού σου.πως αυτοκτόνησες, λέει. σήμερα σε είδα για δεύτερη φορά. έμαθα πως συμμετείχες ενεργά στη Λαική Συνέλευση Αιγάλεω, πως, όντας ηλεκτρολόγος, βοηθούσες στην επανασύνδεση ρεύματος οικογενειών που είχαν ανάγκη. Οι στατιστικές θα γράψουν άλλη μια αυτοκτονία. ‘Αλλος ένας συνάνθρωπος που δεν άντεξε θα πουν και θα πάνε παραπέρα να υπολογίσουν το νέο συντελεστή για τις περικοπές.

Δεν μπορώ καν να φανταστώ την πίεση που νοιώθουν όσοι συνειδητοποιούν τη φύση του προβλήματος, όσοι αναγνωρίζουν στο σύστημα το εκμεταλλευτικό του πρόσωπο και αποφασίζουν να ορθώσουν το ανάστημά τους, όσοι επιλέξουν να αγωνιστούν. Όσοι ζουν στο πετσί τους καθημερινά την εκμετάλλευση των καπιταλιστών, την ανεργία, τη βία του κράτους και την καταστολή, το φασισμό.είμαι πολύ μακριά. Αλλά

σας παρακαλώ, ανοίξτε τα μάτια και τα χέρια και πιαστείτε με τους διπλανούς σας. Δεν είστε μόνοι γαμώτο. Μη λυγίζετε, μη τα παρατάτε. Η αλληλεγγύη, η ταξική συνείδηση και η συλλογική μάχη, είναι τα όπλα μας στον ωραίο κ αναγκαίο αγώνα για μια κοινωνία απαλλαγμένη απο την εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο.

καλό ταξίδι,

Advertisement