Γιάννης Ριτσος – Τα ερωτικά

Γυμνὸ σῶμα  (Ι)

Εἶπε: ψηφίζω τὸ γαλάζιο. Ἐγὼ τὸ κόκκινο. Κι ἐγώ. Τὸ σῶμα σου ὡραῖο Τὸ σῶμα σου ἀπέραντο. Χάθηκα στὸ ἀπέραντο. Διαστολὴ τῆς νύχτας. Διαστολὴ τοῦ σώματος. Συστολὴ τῆς ψυχῆς. Ὅσο ἀπομακρύνεσαι Σὲ πλησιάζω. Ἕνα ἄστρο ἔκαψε τὸ σπίτι μου.

Οἱ νύχτες μὲ στενεύουν στὴν ἀπουσία σου. Σὲ ἀναπνέω. Ἡ γλῶσσα μου στὸ στόμα σου ἡ γλῶσσα σου στὸ στόμα μου- σκοτεινὸ δάσος. Οἱ ξυλοκόποι χάθηκαν καὶ τὰ πουλιά. Ὅπου βρίσκεσαι ὑπάρχω. Τὰ χείλη μου περιτρέχουν τ᾿ ἀφτί σου.

Τόσο μικρὸ καὶ τρυφερὸ πῶς χωράει ὅλη τὴ μουσική; Ἡδονή- πέρα ἀπ᾿ τὴ γέννηση, πέρα ἀπ᾿ τὸ θάνατο. Τελικὸ κι αἰώνιο παρόν. Ἀγγίζω τὰ δάχτυλα τῶν ποδιῶν σου. Τί ἀναρίθμητος ὀ κόσμος. Μέσα σε λίγες νύχτες πῶς πλάθεται καὶ καταρρέει ὅλος ὁ κόσμος; Ἡ γλῶσσα ἐγγίζει βαθύτερα ἀπ᾿ τὰ δάχτυλα. Ἑνώνεται.

Τώρα μὲ τὴ δική σου ἀναπνοὴ ρυθμίζεται τὸ βῆμα μου κι ὁ σφυγμός μου. Δυὸ μῆνες ποὺ δὲ σμίξαμε. Ἕνας αἰῶνας κι ἐννιὰ δευτερόλεπτα. Τί νὰ τὰ κάνω τ᾿ ἄστρα ἀφοῦ λείπεις; Μὲ τὸ κόκκινο τοῦ αἵματος εἶμαι. Εἶμαι γιὰ σένα. Ἀθήνα 24.9.80

Advertisement

Τρόμος κ αθλιότητα του Γ’ Ράιχ – Μπ. Μπρεχτ

Το περασμένο Σάββατο είχα την τύχη να παρακολουθήσω την παράσταση ” Τρόμος και αθλιότητα του Γ’ Ράιχ “ του Μπέρτολτ Μπρέχτ. Η παράσταση ανέβηκε απο την θεατρική ομάδα του ΠΑΜΕ στα κεντρικά του ΚΚΕ στον Περισσό. Το έργο αυτό του Μπρεχτ αποτελείται απο 24 σκηνές-μονόπρακτα, που έγραψε ο Μπρεχτ εξόριστος μεταξύ 1935 και 1939 και περιγράφουν την τρομοκρατία και την άγρια φύση του ανερχόμενου φασιστικού καθεστώτος. Η παράσταση ήταν εξαιρετική, ιδιαίτερα το δεύτερο μέρος στο οποίο και διορθώθηκαν κάποια προβλήματα στον ήχο. Προσωπική αίσθηση είναι πως η παράσταση γινόταν όλο και πιο δυνατή και τα συναισθήματα πιό έντονα όσο πλησίαζε το τέλος. Εκεί που θα περίμενε κανείς να βγαίνει η κούραση, κυλούσαν δάκρυα κ υψώνονταν γροθιές.

Το τελευταίο μονόπρακτο πέρα απο το τέλος έφερε και την κορύφωση της παράστασης. Ήρθε να απαντήσει στις αμφιβολίες και την αδυναμία που μπορεί να νοιώθουμε κατά καιρούς μπροστά στις δυσκολίες και τα βουνά που υψώνονται (ή που νομίζουμε πως υψώνονται). Αντιγράφω εδώ, απο τη μετάφραση της Αγγέλας Βερυκοκάκη (Εκδόσεις Κάλβος-Αθήνα 1970), το μονόπρακτο υπ’ αριθμόν 24 και τίτλο “Δημοψήφισμα” :

Δημοψήφισμα

Κι όταν τους είδαμε να φεύγουν στη σειρά

με όλη  μας τη δύναμη φωνάξαμε : Παιδιά !

δε θε να πεί κανένας σας το “όχι” :

Δεν είναι δυνατό να μένετ’ ήσυχοι.

Ο πόλεμος που σας τραβάνε, δύστυχοι,

δικός σας πόλεμος δεν είναι, όχι.

Κλαρίνο και μοιρολόι

Πολλοί – ίσως οι περισσότεροι – έχουν συνδυάσει το κλαρίνο με πανηγύρια και ξεφάντωμα.  Για μένα ο ήχος του κλαρίνου είναι ό,τι κοντινότερο μουσικά σε κλάμα και μοιρολόι. Με την προυπόθεση, βέβαια, ότι προέρχεται απο μουσικούς και οργανοπαίκτες οι οποίοι είναι σε θέση να σεβαστούν το όργανο και να αναδείξουν αυτό το τόσο ξεχωριστό ηχόχρωμα του κλαρίνου. Ανάμεσα σε αυτούς ξεχωρίζει ο Πετρολούκας Χαλκιάς (εδώ μπορείτε να δείτε μια μισάωρη εκπομπή απο το αρχείο της ΕΡΤ για τον μεγάλο αυτό δεξιοτέχνη του κλαρίνου). Για να δώσουμε αυτή τη διάσταση του κλαρίνου, επιλέξαμε τρία ηπειρώτικα μοιρολόγια σε εκτέλεση Πετρολούκα. Σας προτείνουμε να τα ακούσετε κλείνοντας τα μάτια και βρέχοντας τα χείλη με τσίπουρο. Καλή ακρόαση.

Καθώς σήμερα συμπληρώνονται επτά χρόνια απο το θάνατο του Χαρίλαου Φλωράκη, αρχίζουμε απο το μοιρολόι που αφιέρωσε ο Χαλκιάς στη μνήμη του καπετάν-Γιώτη πέρυσι στο φεστιβάλ της ΚΝΕ

Συνεχίζουμε με ένα οργανικό (κλαρίνο, βιολί, λαούτο, ντέφι) απο το δίσκο “Μοιρολόγια και γυρίσματα” του ’93

Σε σύνθεση του ίδιου του Πετρολούκα το ακόλουθο μοιρολόι απο το δίσκο “Με κέντημα δικό του”

Abuela Grillo – Ένα animation για τον “πόλεμο” του νερού στη Βολιβία

Αναδημοσιεύουμε αυτό το animation από το alepouda.blogspot.com που μιλά με έναν υπέροχο τρόπο για το ξεπούλημα του νερού στη Βολιβία σε μεγάλες πολυεθνικές. Σας προτείνουμε να διαβάσετε και ένα παλιότερο άρθο απο το ίδιο ιστολόι  που περιγράφει εκτενώς, και με πολλές πηγές, τον πόλεμο για το νερό στη Βολιβία και σε άλλες χώρες. Μην ξεχνάτε ότι τα ίδια θέλουν να εφαρμόσουν και στην Ελλάδα . Τα κέρδη του κεφαλαίου, εξάλλου, δεν έχουν πατρίδα και τα πάντα είναι εμπορεύσιμα. Γιατί να διαφυλάξουν τα κοινωνικά αγαθά απο την απληστία των αγορών και την κερδοσκοπία, όταν όλοι θα πλήρωναν όσο-όσο για νερό και τροφή;

Σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής η βροχή έρχεται απο το τραγούδι της γιαγιάς Γκρίλο. Δείτε αυτό το υπέροχο, υπέροχο animated φιλμάκι που μιλάει για τον πόλεμο του νερού στην Βολιβία, όταν οι πολυεθνικές αγοράσαν το νερό και απαγορευσαν στον κόσμο να μαζευει ακόμα και το νερό της βροχής.

Όπως αναφέρει και το ίδιο το animation στο τέλος του “dedicado a todos los que lucharon y siguen luchando por el agua”, δηλαδή αφιερωμένο σε όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και συνεχίζουν να αγωνίζονται για το νερό.

El Empleo / The Employment